STATCOUNTER


martes, 6 de julio de 2010

Ferran No es como me lo describió Norberto

Hoy, por aquellas rarezas del azar, pienso en Ferran ( quizás Ferran Cin...). Norberto no me contó cosas bellas de él. No puedo refutar sus opiniones, porque no conozco personalmente a Ferran, pero siempre que Norberto me hablaba de él sentía una profunda compasión hacia Ferran. Siempre me preguntaba a mi mismo ¿ Si Ferran no hubiese sido arquitecto, se hubiese Norberto interesado por él? Quizás sí, quizás no. Es lícito tener sueños de grandeza, todos los tenemos en mayor o menor medida. Pero creo que Norberto me contó verdades a medias, que suelen ser las mentiras menos verdaderas. Cuando me contaba sus experiencias desagradables con Ferran, siempre pensaba: POBRE NORBERTO¡¡, hoy, después de haber convivido con Norberto pienso: POBRE FERRAN¡¡¡ Me encantaría conocerle, pero creo que no va a ser posible. Decía Norberto que era un chico muy reservado, y quizás no quiera compartir sus vivencias conmigo. Qué lástima¡¡¡ Ha de ser muy duro pasar por una infancia traumática y convivir con alguien que no està dispuesto a ponerse nunca en tu lugar. Seguramente para Norberto el pecado imperdonable que cometió Ferran era el de NO SER FRIVOLO¡¡ Pero era una persona, y eso es lo que cuenta más, una persona que ayudó a NORBERTO¡ Naturalmente cuando FERRAN lo supo todo se rebeló¡¡ Norberto necesita a alguien que sea un "MANSO" en el sentido que le dan los Evangelios, y creo que lo ha encontrado, UN MANSO DE ESPIRITU que no cuestione nada, que no pida justificaciones, que no se enfade...Espero que Ferran no esté solo, y haya sabido rehacer su vida con alguien comprensivo... T'ho mereixes, i sobretot després de la terrible humiliació per la qual has hagut de passar. T'HO MEREIXES¡¡